ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ ρίζα

Μανδραγόρας ρίζα (Atropa mandragora, Mandragora officinalis), European Mandrake
Άλλες ονομασίες: Μήλο του σατανά, αλάνθρωπος, αρκάνθρωπος, μανδραγούδα, αβγουδάτσα, μεγαλοβοτάνι

Παραδοσιακές αναφορές
Ο Μανδραγόρας  χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους, που τον θεωρούσαν ως αναλγητικό και υπνωτικό. Σε μεγάλες δόσεις λέγεται ότι οδηγεί σε παραλήρημα έως και την τρέλα. Το χρησιμοποιούσαν για να προκαλέσουν ξεκούραση και ύπνο σε συνεχή πόνο, επίσης σε μελαγχολία, σπασμούς και ρευματικούς πόνους. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούσαν  τον φλοιό της ρίζας, είτε στραγγίζοντας  τον χυμό της  είτε με έγχυση της σε κρασί ή νερό. Η ρίζα που ξύνοντάς την φτιάχνοντας πολτό και αναμιγνύοντας τον με μπράντυ θεωρείτο πολύ  αποτελεσματική σε χρόνιους ρευματισμούς.

Ο Μανδραγόρας  χρησιμοποιήθηκε στην εποχή του  Πλινίου ως αναισθητικό σε εγχειρήσεις, Ένα κομμάτι της ρίζας δινόταν στον ασθενή για να το μασήσει πριν υποστεί την επέμβαση. Σε μικρές δόσεις χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους σε περιπτώσεις μανίας.

Ο αρχαίος λεξικογράφος Σούδας επισήμανε τα"υπνωτικά" αποτελέσματα του μανδραγόρα, ενώ ο Hildegard von Bingen ισχυρίστηκε ότι προκαλούσε "ψευδαισθήσεις". Στην δεκαετία του 1950, μία βιωματική έκθεση περιέγραφε τον μανδραγόρα ως φέροντα σε "κατάσταση μέθης, νάρκωσης, ψευδαισθήσεων, οραμάτων". Πιο σύγχρονες έρευνες, μεταξύ άλλων και στον χώρο της ομοιοπαθητικής, έχει δείξει ότι οι επιπτώσεις της μανδραγόρα είναι πολύ παρόμοιες με της Belladonna, συμπεριλαμβανομένων των εξής κλινικών συμπτώματων: ξηρό στόμα, μύτη και  λαιμό-μυϊκή ατονία-μια αύξηση στη συχνότητα καρδιακών παλμών- θέματα των ματιών όπως υπερμετρωπία και διαστολή της κόρης-και η άμεση βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης (Ratsch 1998, 355).

Τοξικότητα & σύγχρονη χρήση
Η ρίζα του Μανδραγόρας officinarum περιέχει 0,4 αλκαλοειδή% tropane. Τακύρια αλκαλοειδή είναι η υοσκυαμίνη και η σκοπολαμίνη. Οι ουσίες  Ατροπίνη, και mandragorine είναι επίσης παρούσες (Ratsch 1998, 355).

Τα φύλλα του Μανδραγόρα θεωρούνται  αρκετά αβλαβή και δροσιστικά, και έχουν χρησιμοποιηθεί για αλοιφές και άλλα εξωτερικές εφαρμογές.  Η φρέσκια ρίζα λειτουργεί ως ισχυρό  εμετικό και καθαρτικό. Ο αποξηραμένος φλοιός της ρίζας χρησιμοποιούνταν επίσης ως ένα δυνατό εμετικό.
Σύγχρονες αναφορές με κρασί μανδραγόρα περιγράφουν μια πιο ευχάριστη εμπειρία, συμπεριλαμβανομένης της αίσθησης της ευχαρίστησης που κυλά μέσα από το σώμα, μια ήπια ευφορία, και ονειρική δραστηριότητα, με μεγαλύτερη συχνότητα τα σεξουαλικά προσανατολισμένα όνειρα. Μπορεί να συμβεί μικρή κρανιακή πίεση και οπτικές ψευδαισθήσεις.

Σήμερα το βάμμα του φρέσκου Μανδραγόρα χρησιμοποιείται στην ομοιοπαθητική.

Προσοχή: Ο Μανδραγόρας θεωρείται τοξικός και η χρήση του δεν θα πρέπει να γίνεται από μη-ειδικούς.